วันศุกร์ที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2550

วันที่ไม่มีเธอ . . . มันคงเป็นการทำใจที่ยากมากๆ . . . เมื่อวันนี้ . . .ฉันจะต้องสูญเสียเธอไป และไม่รู้ว่า . . .อีกนานแค่ไหน . . . ที่ฉันจะมีวัน ที่จะได้เธอกลับคืนมา หรือ . . . จะไม่มีวันนั้น . . .ที่ฉันรอคอยอยู่ก็ตาม แต่สิ่งหนึ่งที่ฉันรู้สึกว่า . . . มันไม่ได้สูญเสียไปพร้อมกับเธอเลย . . .ก็คือ “ความทรงจำ” ความทรงจำเกี่ยวกับเธอ ยังคงจะติดอยู่กับฉันเสมอ . . .รอยยิ้ม . . . . . .เสียงหัวเราะ . . . . . .คำพูดทุกคำ . . . . . .และทุกๆ อย่างที่เป็นเธอ . . . มันจะยังอยู่ . . .ในความทรงจำของฉันต่อไป แม้ในบางครั้งมันอาจจะเลือนลางไปบ้าง แต่ . . .ฉันอยากให้เธอจงรู้เอาไว้ว่า . . .มันจะไม่เคยหายไปไหน มันพร้อมที่จะผุดออกมา เมื่อมีอะไรมาสะกิด และทำให้ฉันยิ้มได้เสมอ ฉันไม่รู้ว่า . . .วันนี้เธออยู่ไหน แต่โปรดจงรู้ไว้ว่า . . .ฉันจะยืนอยู่ที่เดิม ณ ที่นี้เสมอไป หากวันใดที่เธอรู้สึกอ่อนล้า . . .โปรดจงหันกลับมา และเดินกลับมา ณ ที่เดิมที่นี้ ที่ . . .ที่พร้อมจะปลอบโยนเธอ . . .ด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ ที่ . . .ที่จะทำให้เธอรู้สึกปลอดภัย และอบอุ่นเสมอ ขอบคุณสำหรับทุกๆ อย่าง ขอบคุณที่ทำให้นิยายเรื่องนี้สมบูรณ์

วันศุกร์ที่ 10 สิงหาคม พ.ศ. 2550

คุณจะทำอะไรให้คุณแม่สุดที่รัก

สำหรับเอ็น
แม้ว่าตอนนี้จะไม่ได้อยู่ด้วยกันกับคุณแม่
แต่เราก็ไม่เคยขาดการติดต่อกันเลย
จะโทรหากัน บอกรักกัน และบอกว่าคิดถึง อยู่ทุกวัน
วันแม่ปีนี้ก็คงไม่มีอะไรจะให้
แต่จะสัญญากับตัวเองว่า
จะเป็นคนดีของแม่และพ่อ
จะไม่ทำให้ท่านต้องผิดหวัง

เริ่มต้น ทักทาย

ดีคับ Every Body
ผมชื่อ เอ็น คับ
ผมไม่ใช่คนกทม. หรอก
แต่ไม่บอกหรอกว่ามาจากไหน
ผมรักทุกคนด้วยความจริงใจ
ยินดีต้อนรับเข้าสู่ My Blog
ผมมีคติสอนใจมาฝากทุกท่าน
จงใช้ชีวิต ให้ธรรมดา
อย่าไปหลงอยู่กับความสุขที่ไม่มีวันแน่นอน